Laatste reis
“Die laatste reis van mij, wat gaat dat nou zo’n beetje kosten?” vraagt een jolige heer die ik aan de telefoon heb. Kennelijk heeft hij de aankondiging van onze lezing ‘Goed voorbereid op je laatste reis’ in de krant gezien. Ik kan het niet laten jolig te antwoorden: “Dat hangt helemaal van uw reisplan af meneer. Vliegt u naar een Thais all inclusive resort of wilt u met de auto naar Texel?” Ik hoor het muntje vallen aan de andere kant van de lijn.
Twee verschillende manieren
“Nou, op dit moment heb ik eigenlijk nog helemaal niets geregeld” zegt meneer “daarom dacht ik, laat ik jullie eens bellen.” Ik besluit het even kort op een rijtje te zetten: “Uw uitvaart kunt u op twee verschillende manieren verzekeren: met een naturaverzekering of met een kapitaalverzekering. Bij een kapitaalpolis van een verzekeringsmaatschappij bent u verzekerd van een bepaalde som geld die na uw overlijden wordt uitgekeerd. U of uw naasten kunnen dan helemaal zelf bepalen hoe uw laatste reis eruit gaat zien” leg ik uit. “Bij een naturapolis, van bijvoorbeeld Dela of Yarden, wordt er geen geld maar diensten en spullen uitgekeerd. Zoals rouwkaarten, een kist, een rouwauto maar ook de uitvaartonderneming wordt door de verzekeringsmaatschappij bepaald.” Meneer zucht. “Dat is toch helemaal niet handig? Ik hoop pas over 40 jaar dood te gaan. Ik weet nu toch nog niet wat ik over 40 jaar wil? Tegen die tijd sturen we elkaar vast geen rouwkaarten meer. Dan gaat alles via Snapchat” grapt hij. “Nou, dan is een kapitaalpolis de betere keuze voor u, of u spaart maandelijks een bedrag op een spaarrekening, dan kan ook” zeg ik.
Wat kost mijn uitvaart dan
“Goed,” stelt de man “en wat kost mijn uitvaart dan?” Dit lijkt een eenvoudige vraag, maar eigenlijk is net of iemand bij de ingang van de supermarkt al vraagt hoeveel ze moet afrekenen bij de kassa terwijl ik niet weet welke boodschappen ze gaat doen. Ik probeer het uit te leggen. “Ik schets u twee uitersten. Stel, u kiest voor een opbaring thuis, u verstuurt geen rouwkaarten en u wordt in stilte gecremeerd. Dat kost u ongeveer € 3.000. Daarentegen kost een opbaring in een uitvaartcentrum met meerdere condoleancemomenten, een plechtigheid met veel gasten en catering, een begrafenis in een eigen graf voor twintig jaar, plus een mooi grafmonument misschien wel € 15.000. Begrijpt u het verschil?” Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn. “Ik snap het. Het verschil tussen Texel en Thailand” antwoordt hij.
Laatste-reis-leidster
“Bedankt voor de uitleg, ik ga het allemaal met mijn vrouw bespreken. Misschien komen we wel naar de lezing of spreken een keer met u af, want weet u, die laatste reis van mij die gaat ooit komen, of ik nou wil of niet.” Het is even stil. “Maar als ik dan toch op reis moet gaan, dan gaat u mijn ‘laatste-reis-leidster’ zijn!” Zijn lach buldert in mijn oor om deze zelfverzonnen functiebenaming. Het is toch wat, denk ik bij mijzelf. Ik droomde vroeger als kind van een baan op een reisbureau en als ik meneer mag geloven, lijkt die droom toch nog uit te gaan komen.
Andere Blogs
| Het allerlaatste stukje | |
| De naturapolis | |
| Cupcakes | |
| It is not easy being green! | |
| Dooddoeners | |
| Omzien in liefde | |
| Laat OMA thuis! | |
| Druk met de liefde | |
| Groen wordt het nieuwe zwart | |
| Resomeren | |
| Koppelbed | |
| Het Bos der Omarming | |
| Controlfreak | |
| Verdrietig nieuws | |
| Spreken is Goud | |
| De juiste woorden | |
| Lekker goedkoop | |
| David en het steentje | |
| Een zeemansgraf | |
| Een beetje thuis in de familiekamer |