Resomeren
Bij wet zijn er twee manieren geregeld om na je overlijden ‘tot stof weder te keren’: begraven of cremeren. Met de aanpassing van de Wet op de Lijkbezorging in 2024 komt daar een nieuwe variant bij: resomeren. Oftewel, het lichaam oplossen in water. Nu staan wij bij Sereen graag vooraan als er innovaties in uitvaartland worden gepresenteerd dus toen wij een uitnodiging voor een lezing over resomeren ontvingen, togen wij direct opgewekt richting Schagen voor een presentatie van het Britse bedrijf Resomation Ltd.
Onderweg in de auto wisselden wij onderling de reeds opgedane kennis uit. In de vakbladen was er al volop over resomeren geschreven en Linda liet ons een door haar bewaarde cartoon zien van een soort romeins badhuis met smaakvolle mozaïeken, waar de overledene in doeken gewikkeld te ruste wordt gelegd in een ondiep bad met vloeistof om aldaar volledig op te lossen. Een soort van “water zijt gij, en tot water zult zij wederkeren'. Dat het er in werkelijkheid iets anders aan toe gaat, is een understatement.
Resomeren vindt plaats in een groot roestvrijstalen drukvat gevuld met 1600 liter heet water waaraan kaliumhydroxide wordt toegevoegd. Dit is een veel voorkomende stof die bijvoorbeeld ook wordt gebruikt bij de productie van zeep en cosmetica. Het lichaam van de overledene wordt in het vat geplaatst en in drie uur tijd ontbonden. Het skelet en de vloeistof, waarin het lichaam is opgelost, blijven over. Net als bij cremeren worden de botresten vermalen en mogen in een urn mee naar huis. De restvloeistof bevat overigens geen giftige stoffen of DNA en voldoet aan de eisen voor lozing in het riool. Kortom, je vloeit terug in de eeuwige watercirkel. Maar of dit helemaal goed voelt, weten we eigenlijk nog niet.
Ook werd ons tijdens de lezing uitgelegd dat in het drukvat alleen dierlijke eiwitten oplossen. Daarom mogen een kist, een mand maar ook gewone kleding niet mee in de resomeermachine. Wollen of zijden kleding mag wel en onbehandeld leer is ook oké. Natuurlijk zou je ook in je blote niksie kunnen gaan, zo ben je tenslotte ook ter wereld gekomen.
U zult wel begrijpen dat wij na de lezing flink wat te bediscussiëren hadden op de weg terug naar huis. Regina vond bij nader inzien het hele idee van ‘Terug naar het Water’, sterk overtrokken. Volgens haar ga je altijd weer op in de watercirkel. Bij begraven via het grondwater en bij cremeren door verdamping. Overledeneverzorgster Rommy had er best grote moeite mee dat iemand aan het einde van de opbaring uit de kist moet worden gehaald en moet worden ontdaan van kleding en zelfs van eventueel gebruikt verband of pleisters. Er waren dus best veel punten van zorg. Rina daarentegen was positief verrast. Het sprak haar heel erg aan dat er na resomatie een hagelwit poeder overblijft in plaats van de grijze as die na crematie resteert. Wit is immers de kleur van reinheid en zuiverheid.
Maar toch vinden we bovenal, dat we allemaal een verantwoordelijkheid hebben als het gaat om duurzaamheid. Het is onmiskenbaar dat de ecologische voetafdruk van resomeren aanzienlijk kleiner is dan die van begraven of cremeren. En hoe de uitvaarten er dan uit gaan zien? Moeten we gaan denken aan recyclebare of oplosbare kisten? Gebruiken we straks weer wollen doodshemden zoals we vroeger ook deden? De uitvaartbranche staat voor een grote maar mooie uitdaging, die ook wij graag aangaan. De directeur van Resomation Ltd. haalde een heel toepasselijk Chinees gezegde aan: Als de wind van verandering waait, bouwen sommige mensen muren en andere windmolens.
Bij Sereen houden we allemaal van molens!
Andere Blogs
| Het allerlaatste stukje | |
| De naturapolis | |
| Cupcakes | |
| It is not easy being green! | |
| Dooddoeners | |
| Omzien in liefde | |
| Laat OMA thuis! | |
| Druk met de liefde | |
| Groen wordt het nieuwe zwart | |
| Resomeren | |
| Koppelbed | |
| Het Bos der Omarming | |
| Controlfreak | |
| Verdrietig nieuws | |
| Spreken is Goud | |
| De juiste woorden | |
| Lekker goedkoop | |
| David en het steentje | |
| Een zeemansgraf | |
| Een beetje thuis in de familiekamer |