Druk met de liefde
.jpeg)
Als mensen wel eens naar mijn beroep vragen en ik zeg dat ik uitvaartbegeleidster ben, dan is de standaardreactie meestal: “Nou, ik zou dat niet kunnen hoor, de hele dag met de dood bezig zijn.” Maar ondanks dat de dood natuurlijk een constante terugkerende factor in dit werk is, is het niet de kern van dit prachtige vak. Wat dat dan wel is? Geloof het of niet, maar dat is: Liefde! Het is niet voor niks dat de Libanese dichter Khalil Gibran bij uitvaarten vaak geciteerd wordt: ”Wanneer je verdrietig bent, blik dan opnieuw in je hart en je zult zien dat je weent om wat je vreugde schonk.” Hij vat met deze woorden de essentie van een uitvaart in een notendop samen: vreugde en verdriet als keerzijde van dezelfde medaille.
En eigenlijk is dat ook waar het in ons werk om draait. De familie helpen om met het verdriet van verlies om te gaan en daar uiting aan te geven, door te kijken naar wat hen vreugde en liefde bracht. Vrijwel altijd resulteert dit in prachtige, unieke dingen. Woorden op papier, zelfgeschreven gedichtjes, met zorg uitgezochte foto’s voor beeldpresentaties, muziekstukken die een bepaald gevoel weergeven of vrolijk gekleurde kindertekeningen. In bijna alles wat de familie in de dagen na het overlijden maakt, verzint of opschrijft voor de uitvaart, staat maar één ding centraal en dat is de liefde. En dan gaat het niet alleen om de liefde van de achterblijvers voor de overledene. Het gaat ook om de liefde van de overledene voor de naasten. Vaak worden dierbare herinneringen opgehaald en gekoesterd.
Hoe opa, weer of geen weer, geen wedstrijd van de klein- of achterkleinkinderen oversloeg. Hoe moeder altijd voor hen klaarstond. Hoe hard vader of moeder werkte om hun kinderen een beter bestaan te geven. Waarom vader altijd tranen in zijn ogen kreeg van André Hazes’ ‘Kleine Jongen’. Vanuit dit besef wordt dan met de grootste zorg gewerkt aan een uitvaart die past bij de overledene. En dit werkt vaak door tot in de allerkleinste details. Van het lettertype op de rouwkaart tot aan de kleuren van de bloemen in het bloemstuk. Alle elementen van de uitvaart worden door de families met de allergrootste zorg en liefde ingevuld. Zonder uitzondering. Wij horen nooit “maakt niet uit hoor, doe maar een liedje” of “zoeken jullie de bloemen maar uit.”
Het is juist daarom dat het mij toch altijd weer raakt als mensen denken dat wij als Vrouwen van Sereen alleen maar de hele dag met de dood bezig zijn. In tegendeel. Wij zijn de hele dag druk bezig met de liefde. Liefde die niet verdwijnt met de dood.
Dat is zelfs zo belangrijk dat wij het op onze zakdoekjes, die wij altijd bij uitvaarten op stoelen leggen, hebben laten drukken. ‘Als iets liefs je verlaat, blijft nog altijd de liefde.’ En het is díe liefde die ons werk als uitvaartbegeleidsters, zo bijzonder mooi, fascinerend en de moeite waard maakt.
Andere Blogs
| Post-corona tijdperk | |
| Vakanties en feestdagen | |
| Een gewaarschuwd mens ... | |
| Familieperikelen | |
| Troost schuilt in kleine dingen | |
| Het allerlaatste stukje | |
| De naturapolis | |
| Cupcakes | |
| It is not easy being green! | |
| Dooddoeners | |
| Omzien in liefde | |
| Laat OMA thuis! | |
| Druk met de liefde | |
| Groen wordt het nieuwe zwart | |
| Resomeren | |
| Koppelbed | |
| Het Bos der Omarming | |
| Controlfreak | |
| Verdrietig nieuws | |
| Spreken is Goud |